NORSK -- Manlio Dinucci -- Hva er den virkelige atomtrusselen i Midt-Østen?

Hva er den virkelige atomtrusselen i Midt-Østen?

av Manlio Dinucci

Uttalelsen fra Iran om tilbaketrekking fra atomavtalen 5 + 1 (Joint Comprehensive Action Plan) som svar på attentatet mot general Qassem Soleimani vil ikke bety noe siden USA allerede har kansellert sin deltakelse i den. Det er langt mer bekymringsfullt at Israel har sitt eget reelle atomarsenal, og kan fristes til å bruke det i tilfelle en tilbaketrekking av amerikanske tropper fra Midt-Østen

VOLTAIRE NETWORK | ROMA (ITALIA) | 19 JANVIER 2020 

FRANÇAIS  ITALIANO  ESPAÑOL  PORTUGUÊS  ROMÂNĂ  TÜRKÇE  ENGLISH  NEDERLANDS  DEUTSCH 

Italienske medier melder om: «Iran respekterer ikke atomavtalene» (Il Tempo), «Iran trekker seg fra atomavtalene - et skritt mot atombomben» (Corriere della Sera), «Iran forbereder atombomber - farvel til atomavtalen» (Libero). Etter attentatet mot general Soleimani beordret av president Trump, er dette måten nesten alle mediene har lagt fram Irans beslutning om ikke lenger å godta begrensningene for berikelse av uran planlagt i 2015 av 5 + 1-gruppen (USA, Frankrike , Storbritannia, Russland, Kina, pluss Tyskland).

DE -- Manlio Dinucci -- Was ist die wirkliche nukleare Bedrohung im Nahen Osten?

Was ist die wirkliche nukleare Bedrohung im Nahen Osten?

von Manlio Dinucci

DEUTSCH ENGLISH FRANÇAIS ITALIANO PORTUGUÊS 

ROMÎNA  SPANISH TÜRKÇE

„Der Iran hält sich nicht an die Nuklearabkommen“ (Il Tempo), „Iran zieht sich aus den Nuklearabkommen zurück - ein Schritt in Richtung Atombombe“ (Corriere della Sera), „Iran bereitet Atombomben vor - Abschied vom Atomabkommen“ (Libero). Auf diese Weise haben fast alle Medien die Entscheidung des Iran nach der von Präsident Trump angeordneten Ermordung von General Soleimani dargestellt, die für 2015 geplanten Beschränkungen der Urananreicherung durch die 5+1-Gruppe (USA, Frankreich, Großbritannien, Russland, China und Deutschland) nicht mehr zu akzeptieren.

Diese „informationsorgane“ haben also offensichtlich keinen Zweifel an der Quelle der nuklearen Bedrohung im Nahen Osten. Sie vergessen, dass es Präsident Trump war, der 2018 die USA aus dem Abkommen, das Israel als „die Kapitulation des Westens vor der vom Iran geführten Achse des Bösen“ bezeichnet hatte, zurückgezogen hat. Sie sagen kein Wort darüber, dass es im Nahen Osten nur eine einzige Atommacht gibt - Israel -, die keiner Form der Kontrolle unterworfen ist, weil sie sich nicht an den Atomwaffensperrvertrag hält, der jedoch vom Iran unterzeichnet ist.

EN -- Manlio Dinucci -- What is the real nuclear threat in the Middle East?

What is the real nuclear threat in the Middle East?

by Manlio Dinucci

FRANÇAIS ITALIANO PORTUGUÊS ROMÎNA  SPANISH TÜRKÇE

« Iran is not respecting the nuclear agreements » (Il Tempo), « Iran withdraws from the nuclear agreements – a step towards the atomic bomb » (Corriere della Sera), « Iran is preparing atomic bombs – goodbye to the nuclear agreement » (Libero) . This is the way that almost all of the media have presented Iran's decision, after the assassination of General Soleimani ordered by President Trump, to no longer accept the limitations on the enrichment of uranium planned in 2015 by the 5+1Group (United States,  France, the United Kingdom, Russia, China, plus Germany).

So these organs of « information » are obviously in no doubt as to the source of the nuclear threat in the Middle East. They are forgetting that  it was President Trump, in 2018, who withdrew the USA from the agreement, which Israël had described as « the surrender of the West to the Axis of Evil guided by Iran ». They do not say a word about the fact that there is only one nuclear power in the Middle East – Israël - which is not submitted to any form of control because it does not adhere to the Non-Proliferation Treaty, which is, however, signed by Iran.

The Israëli arsenal, shielded by a dense cloak of secrecy and omertà, is estimated at between 80 and 400 nuclear warheads, plus sufficient plutonium to build hundreds of others. Israël certainly also produces  tritium, a radioactive gas with which it is building new generation nuclear weapons. Among these are mini-nukes and neutron bombs which, since they cause minimal radioactive contamination, would be more adapted to targets close to Israël. The Israëli nuclear warheads are ready for launching on ballistic missiles which, with the Jericho 3, have a range of 8 to 9,000 kilometres. Germany supplied Israël (in the form of a gift or for knock-down prices) with four Dolphin submarines modified for launching Popeye Turbo nuclear missiles, with a range of approximately 1,500 kilometres. Silent, and with the capacity to remain under water for a week, the Dolphins are cruising in the Eastern Mediterranean, the Red Sea and the Persian Gulf, ready on twenty-four hour alert for a nuclear attack.

The United States, which have already supplied Israël with more than  350 F-15 and F-16 fighter-bombers, are currently delivering at least 75 F-35 fighters, which also have both conventional and nuclear capacity. The first squadron of Israëli F-35's became operational in December 2017. Israël Aerospace Industries produce wing components which make the F-35's invisible to radar. With this technology, which will also  be applied to Italian F-35's, Israël is potentiating the attack capacities of its nuclear forces.

Israël, with 200 nuclear weapons permanently aimed at Iran, as was indicated by ex-US Secretary of State Colin Powell in 2015 [1], is determined to maintain its monopoly of the Bomb in the Middle East, by preventing Iran from developing a civil nuclear programme which might one day enable the construction of nuclear weapons, a capacity which is today possessed by dozens of countries throughout the world. In the cycle of the exploitation of uranium, there is no clear line between civil and military use of fissile material. In order to block the Iranian nuclear programme, Israël is determined to use whatever means it can. The assassination of four Iranian nuclear scientists between 2010 and  2012 was most probably the work of Mossad.

Israëli nuclear forces are integrated in NATO's electronic system, in the framework of the « Individual Cooperation Programme » with Israël, a country which is not a member of the Alliance, but has a permanent mission at the Alliance's headquarters in Brussels. According to the plan tested during the USA-Israël exercise Juniper Cobra 2018, US forces would arrive via Europe (especially from bases in Italy) to support Israël in a war against Iran [2], a war which could start with an Israëli attack on Iranian nuclear sites, like the one made on the Iranian site of Osiraq. The  Jerusalem Post [3] confirms that Israël possesses non-nuclear anti-bunker bombs, which can be used particularly with the F-35's, able to hit the Iranian nuclear site at Fordow. But Iran, although it has no nuclear weapons, has a military riposte capacity, which Yugoslavia, Iraq and Libya did not possess at the moment of the attacks by the USA and NATO. In this case, Israël could use a nuclear weapon by triggering a chain reaction causing unforeseeable results.

NL -- Manlio Dinucci -- Wat is de Echte Nucleaire Dreiging in het Midden-Oosten?

Wat is de Echte Nucleaire Dreiging in het Midden-Oosten?

door: Manlio Dinucci

ENGLISH FRANÇAIS ITALIANO PORTUGUÊS ROMÎNA  SPANISH TÜRKÇE

De aankondiging van Iran dat het zich terugtrekt uit de 5+1 nucleaire overeenkomst (Gemeenschappelijk Alomvattend Actieplan) naar aanleiding van de moord op generaal Qassem Soleimani zal niets betekenen, aangezien de Verenigde Staten hun deelname al hebben geannuleerd. Het is veel zorgwekkender dat Israël zijn eigen echte nucleaire arsenaal heeft en in de verleiding zou kunnen komen dit te gebruiken in geval van een terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit het Midden-Oosten.

« Iran houdt zich niet aan de nucleaire akkoorden " (Il Tempo), " Iran trekt zich terug uit de nucleaire akkoorden - een stap richting de atoombom " (Corriere della Sera), " Iran bereidt atoombommen voor - een vaarwel aan het nucleaire akkoord " (Libero). Dit is de manier waarop bijna alle media het besluit van Iran hebben gepresenteerd, na de moord op generaal Soleimani op bevel van President Trump, om niet langer de beperkingen op de verrijking van uranium te accepteren die in 2015 door de 5+1-groep zijn gepland (Verenigde Staten, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Rusland, China, plus Duitsland).

Deze organen van " informatie " zijn dus duidelijk de bron van de nucleaire dreiging in het Midden-Oosten. Ze vergeten dat het President Trump was die in 2018 de VS uit het akkoord trok, dat Israël had omschreven als "de overgave van het Westen aan de As van het Kwaad, geleid door Iran". Ze zeggen geen woord over het feit dat er in het Midden-Oosten slechts één nucleaire macht is - Israël - die aan geen enkele vorm van controle is onderworpen omdat ze zich niet houdt aan het non-proliferatieverdrag, dat echter wel door Iran is ondertekend.

Het Israëlische - arsenaal, afgeschermd door een dichte mantel van geheimzinnigheid en omertà, wordt geschat op tussen de 80 en 400 kernkoppen, plus voldoende plutonium om honderden andere te bouwen. Israël produceert zeker ook tritium, een radioactief gas waarmee het een nieuwe generatie kernwapens bouwt. Daaronder zijn minikernkoppen en neutronenbommen die, omdat ze een minimale radioactieve besmetting veroorzaken, meer geschikt zouden zijn voor doelen in de buurt van Israël. De Israëlische - kernkoppen zijn klaar voor lancering op ballistische raketten die, met de Jericho 3, een bereik hebben van 8 tot 9.000 kilometer. Duitsland leverde Israël (in de vorm van een geschenk of voor knock-outprijzen) vier voor de lancering van Popeye Turbo-kernraketten aangepaste dolfijnonderzeeërs, met een bereik van ongeveer 1500 kilometer. Stille, en met de capaciteit om een week onder water te blijven, varen de dolfijnen in de oostelijke Middellandse Zee, de Rode Zee en de Perzische Golf, klaar voor een 24-uurs alertheid voor een nucleaire aanval.

De Verenigde Staten, die al meer dan 350 F-15 en F-16 jachtbommenwerpers aan Israël hebben geleverd, leveren momenteel ten minste 75 F-35 gevechtsvliegtuigen, die ook zowel conventionele als nucleaire capaciteit hebben. Het eerste eskader van Israëlische F-35's werd operationeel in december 2017. Israël Aerospace Industries produceert vleugelonderdelen die de F-35's onzichtbaar maken voor de radar. Met deze technologie, die ook zal worden toegepast op de Italiaanse F-35's, versterkt Israël de aanvalscapaciteiten van zijn kernkrachten.

Israël, met 200 kernwapens die permanent gericht zijn op Iran, zoals de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell in 2015 heeft aangegeven [1], is vastbesloten zijn monopolie op de bom in het Midden-Oosten te handhaven door te voorkomen dat Iran een civiel nucleair programma ontwikkelt dat op een dag de bouw van kernwapens mogelijk zou maken, een capaciteit die vandaag de dag door tientallen landen in de hele wereld in bezit is. In de cyclus van de exploitatie van uranium is er geen duidelijke scheidslijn tussen civiel en militair gebruik van splijtbaar materiaal. Om het Iraanse kernprogramma te blokkeren, is Israël vastbesloten om alle mogelijke middelen te gebruiken. De moord op vier Iraanse kernwetenschappers tussen 2010 en 2012 was hoogstwaarschijnlijk het werk van de Mossad.

De Israëlische nucleaire strijdkrachten zijn geïntegreerd in het elektronische systeem van de NAVO, in het kader van het "Individual Cooperation Programme" met Israël, een land dat geen lid is van de alliantie, maar een permanente missie heeft in het hoofdkwartier van de alliantie in Brussel. Volgens het plan dat werd getest tijdens de USA-Israël oefening Juniper Cobra 2018, zouden de Amerikaanse strijdkrachten via Europa aankomen (vooral vanuit de bases in Italië) om Israël te steunen in een oorlog tegen Iran [2], een oorlog die zou kunnen beginnen met een Israëlische aanval op Iraanse nucleaire sites, zoals die op de Iraanse site van Osiraq werd uitgevoerd. De Jerusalem Post [3] bevestigt dat Israël niet-nucleaire anti-bunkerbommen bezit, die vooral gebruikt kunnen worden met de F-35's, die de Iraanse nucleaire site in Fordow kunnen treffen. Maar Iran heeft, hoewel het geen kernwapens heeft, een militaire riposteercapaciteit, die Joegoslavië, Irak en Libië niet bezaten op het moment van de aanvallen van de VS en de NAVO. In dit geval zou Israël een kernwapen kunnen gebruiken door een kettingreactie op gang te brengen met onvoorspelbare gevolgen.

il manifesto, 7 January 2020

Nederlandse Vertaling: Martien

http://www.natoexit.it/en/home-en/

http://www.natoexit.it/

DECLARATIE VAN FLORENCE

VOOR EEN INTERNATIONAAL FRONT NAVO-EXIT

DANSK DEUTSCH ENGLISH ESPAÑOL  FRANÇAIS ITALIANO  NEDERLANDS

PORTUGUÊS ROMÎNA SLOVENSKÝ SVENSKA TÜRKÇE РУССКИЙ 

Manlio Dinucci

Geographer and geopolitical scientist. His latest books are Laboratorio di geografia, Zanichelli 2014 ; Diario di viaggio, Zanichelli 2017 ; L’arte della guerra / Annali della strategia Usa/Nato 1990-2016, Zambon 2016, Guerra Nucleare. Il Giorno Prima 2017; Diario di guerra Asterios Editores 2018, Premio internazionale per l'analisi geostrategica assegnato il 7 giugno 2019 dal Club dei giornalisti del Messico, A.C.

SP -- Manlio Dinucci -- ¿Dónde está la verdadera amenaza ‎nuclear en el Medio Oriente?‎

¿Dónde está la verdadera amenaza ‎nuclear en el Medio Oriente?‎

por Manlio Dinucci

Irán anuncia que se retira del acuerdo 5+1 (JCPOA), como respuesta al asesinato del ‎general Qassem Suleimani, perpetrado por Estados Unidos. Dado el hecho que ‎Estados Unidos ya se había retirado de ese acuerdo, el anuncio de Irán no modifica ‎la situación ya existente. Mucho más preocupante que la retirada iraní de ese acuerdo ‎es el hecho que Israel ya dispone de un verdadero arsenal nuclear y que podría sentirse ‎tentado a utilizarlo si Estados Unidos retira sus tropas del Medio Oriente. ‎

RED VOLTAIRE | ROMA (ITALIA) | 10 DE ENERO DE 2020 

FRANÇAIS  ITALIANO  PORTUGUÊS  ROMÂNĂ  TÜRKÇE 

“Irán no respeta los acuerdos nucleares” (Il Tempo), “Irán se retira de los acuerdos nucleares: ‎un paso hacia la bomba atómica” (Corriere della Sera), “Irán prepara las bombas atómicas: adiós ‎al acuerdo nuclear” (Libero). Casi todos los medios anuncian en ese tono la decisión de Irán, consecuencia del ‎asesinato del general irania Qassem Suleimani, ordenado por el presidente Trump, de no seguir ‎aceptando las limitaciones para el enriquecimiento de uranio estipuladas en el acuerdo que firmó ‎en 2015 con el grupo 5+1 (Estados Unidos, Francia, Reino Unido, Rusia, China más Alemania).

TUR -- Manlio Dinucci -- Ortadoğu’daki gerçek nükleer tehdit nedir?

Ortadoğu’daki gerçek nükleer tehdit nedir?

yazan Manlio Dinucci

İran’ın General Kasım Süleymani’nin öldürülmesine misilleme olarak 5+1 (JCPoA) nükleer anlaşmasından çekildiğini açıklaması, ABD zaten daha önce anlaşmadan çekildiği için hiçbir şeyi değiştirmeyecektir. İsrail’in gerçek bir nükleer cephaneliğe sahip olması ve ABD birliklerinin Ortadoğu’dan geri çekilmesi durumunda bunu kullanma eğilimi çok daha kaygı vericidir.

VOLTAİRE İLETİŞİM AĞI | ROMA (İTALYA) | 11 OCAK 2020 

FRANÇAİS  İTALİANO  ESPAÑOL  PORTUGUÊS  ROMÂNĂ 

« İran nükleer anlaşmasına uymuyor » (İl Tempo), « İran nükleer anlaşmasından çekiliyor: atom bombasına doğru bir adım daha » (Corriere della Sera), « İran atom bombalarını hazırlıyor: nükleer anlaşmasına elveda » (Libero): General Kasım Süleymani’nin Başkan Trump’ın talimatıyla öldürülmesinden sonra İran’ın, 2015’te 5+1 grubuyla (ABD, Fransa, Birleşik Krallık, Rusya, Çin ve daha sonra Almanya) vardığı mutabakatla öngörülen uranyum zenginleştirilmesine ilişkin kısıtlamaları artık kabul etmeyeceği yönünde verdiği kararı tüm medya kuruluşları bu şekilde sundu.

RO -- Manlio Dinucci --Care este adevărata amenințare nucleară în Orientul Mijlociu?

Care este adevărata amenințare nucleară în Orientul Mijlociu?

de Manlio Dinucci

FRANÇAIS ITALIANO PORTUGUÊS ROMÎNA

«Iranul nu respectă acordurile nucleare» (Il Tempo), «Iranul se retrage din acordurile nucleare: un pas în directia bombei atomice» (Corriere della Sera), «Iranul pregătește bombe atomice: adio acordului nuclear» (Libero): este astfel prezentată aproape toata comunicarea presei, referitor deciziei Iranului - după asasinarea Generalului Soleimani, ordonată de Președintele Trump – de a nu mai accepta limitele privind îmbogățirea uraniului, stabilite prin acordul semnat în 2015 cu grupul 5 + 1, adică cei cinci membri permanenți ai Consiliului de Securitate al ONU (Statele Unite, Franța, Regatul Unit, Rusia, China) și Germania. Prin urmare, nu există nici o îndoială, potrivit acestor mijloace de divulgare a "informației", care este amenințarea nucleară în Orientul Mijlociu. Ei uită că a fost Președintele Trump, în 2018, cel care a facut ca SUA să se retragă din acordul definit de Israel ca "o predare a Occidentului, Axei Răului, condusă de Iran". Ei trec în tăcere faptul că există doar o singură putere nucleară în Orientul Mijlociu, Israelul, care nu este supus niciunui control, deoarece nu aderă la Tratatul de Ne-Proliferare, semnat de Iran.

Arsenalul israelian, înfășurat într-o pătură groasa de secret și tăcere, este estimat în 80-400 focoase nucleare, în afara de plutoniul suficient pentru a construi alte sute. Israelul, de asemenea produce, desigur, Tritiu, gazul radioactiv cu care fabrica arme nucleare de noua generație. Printre acestea, mini-bombe nucleare și bombe de neutroni care, provocând mai puțina contaminare radioactiva, ar fi cele mai adecvate împotriva obiectivelor nu prea departe de Israel. Focoasele nucleare israeliene, sunt gata pentru a fi lansate pe rachete balistice care, cu Jerico 3, ating de la 8 la 9 mii de km în raza de acoperire. Germania a oferit Israelului (sub forma unui cadou sau a prețurilor promoționale) patru submarine Dolphin, modificate pentru lansarea de rachete nucleare Popeye Turbo, cu o raza de aproximativ 1.500 km. Tacute si capabile sa ramîna submerse timp de o săptămână, traversează Mediterana Orientala, Marea Roșie și Golful Persic, gata 24 pe 24 de ore, pentru atacul nuclear.

Statele Unite, care au furnizat deja, mai mult de 350 de avioane de vânătoare-bombardiere F-16 și F-15 Israelului, le furnizeaza în prezent, cel puțin 75 de avioane de vânătoare F-35, de asemenea, cu dubla capacitate nucleara și convenționala. O prima livrare de F-35 israeliene a intrat în funcțiune în Decembrie 2017. Israel Aerospace Industries produce componente de aripi, care fac F-35 invizibil radarelor. Datorită acestei tehnologii, care de asemenea va fi aplicată în F-35 italiene, Israelul detine puterea capacitatii de atac a forțelor sale nucleare.

Israelul - care are îndreptate împotriva Iranului 200 de arme nucleare, asa cum a specificat fostul Secretar de Stat al SUA, Colin Powell, în 2015 - este determinat să mențină monopolul Bombei în Orientul Mijlociu, împiedicând Iranul să dezvolte un program nuclear civil, care ar putea într-o zi să-i permită fabricarea armelor nucleare, o capacitate care este acum deținută în lume de zeci de țări. În ciclul de utilizare al uraniului, nu există o linie de separare clară, între utilizarea civilă și utilizarea militară a materialului fisionabil. Pentru a bloca programul nuclear iranian, Israelul este hotărât să folosească toate mijloacele. Asasinatul celor patru oameni de stiinta nucleari iranieni între 2010 și 2012 este, probabil, opera Mossadului.

Forțele nucleare israeliene sunt integrate în sistemul electronic al NATO, ca parte a “Programului de Cooperare Individuala" cu Israelul, o țară care, deși nu este membră a Alianței, are o misiune permanentă la sediul NATO de la Bruxelles. Conform planului testat în exercițiul SUA-Israel Juniper Cobra 2018, forțele SUA și forțele NATO ar veni din Europa (în special de la bazele din Italia), pentru a sprijini Israelul într-un război împotriva Iranului. Ar putea începe cu un atac israelian asupra unor instalații nucleare iraniene, cum a fost ceea ce s-a desfășurat în 1981, împotriva reactorului irakian din Osiraq. Gerusalem Post (3 Ianuarie) confirmă că Israelul are bombe anti-buncăr non-nucleare, mai ales utilizabile cu F-35, capabile să atingă instalația nucleară subterană din Fordow. Iranul, cu toate acestea, cu toate că este liber de arme nucleare, are o capacitate de răspuns militar pe care Iugoslavia, Irak sau Libia nu o aveau în momentul atacului SUA/NATO. În acest caz, Israelul ar putea folosi o armă nucleară punînd în mișcare o reacție în lanț, de consecințe imprevizibile.

il manifesto, 7 ianuarie 2020 

Traducere: Light Journalist

FR -- Manlio Dinucci -- Quelle est la vraie menace nucléaire au Moyen-Orient

 Quelle est la vraie menace nucléaire au Moyen-Orient 

Manlio Dinucci

FRANÇAIS ITALIANO PORTUGUÊS

“L’Iran ne respecte pas les accords sur le nucléaire” (Il Tempo), “L’Iran se retire des accords nucléaires : un pas vers la bombe atomique” (Corriere della Sera), “L’Iran prépare les bombes atomiques : adieu à l’accord sur le nucléaire” (Libero) : ainsi est présentée par presque tous les médias la décision de l’Iran, après l’assassinat du général Soleimani ordonné par le président Trump, de ne plus accepter les limitations pour l’enrichissement de l’uranium prévus par l’accord stipulé en 2015 avec le Groupe 5+1 (États-Unis, France, Royaume-Uni, Russie, Chine) plus l’Allemagne. Ces organes d’”information” n’ont donc pas de doute sur quelle est la menace nucléaire au Moyen-Orient. Ils oublient que c’est le président Trump, en 2018, qui a fait retirer les USA de l’accord, qu’Israël avait défini comme “la reddition de l’Occident à l’axe du mal guidé par l’Iran”. Ils ne disent mot sur le fait qu’il y a au Moyen-Orient une seule puissance nucléaire, Israël, qui n’est soumise à aucun contrôle parce qu’elle n’adhère pas au Traité de non-prolifération, souscrit par contre par l’Iran.

  

  L’arsenal israélien, entouré d’une épaisse chape de secret et omertà, est estimé à 80-400 têtes nucléaires, plus assez de plutonium pour en construire d’autres centaines. Israël produit certainement aussi du tritium, gaz radioactif avec lequel il fabrique des armes nucléaires de nouvelle génération. Parmi lesquelles mini-nukes et bombes à neutron qui, provoquant une plus petite contamination radioactive, seraient plus adaptées contre des objectifs peu éloignés d’Israël. Les têtes nucléaires israéliennes sont prêtes au lancement sur des missiles balistiques qui, avec le Jericho 3, atteignent 8-9 mille km de portée. L’Allemagne a fourni à Israël (sous forme de don ou à prix réduits) quatre sous-marins Dolphin modifiés pour le lancement de missiles nucléaires Popeye Turbo, avec une portée d’environ 1.500 km. Silencieux et pouvant rester en immersion pendant une semaine, ils croisent en Méditerranée Orientale, Mer Rouge et Golfe Persique, prêts vingt-quatre heures sur vingt-quatre à l’attaque nucléaire.

  Les États-Unis, qui ont déjà fourni à Israël plus de 350 chasseurs-bombardiers F-15 et F-16, sont en train de lui fournir au moins 75 chasseurs F-35, eux aussi à double capacité nucléaire et conventionnelle. Une première escadre de F-35 israéliens est devenue opérationnelle en décembre 2017. Les Israël Aerospace Industries produisent des composants des ailes qui rendent les F-35 invisibles aux radars. Grâce à cette technologie, qui sera appliquée aussi aux F-35 italiens, Israël potentialise les capacités d’attaque de ses forces nucléaires.

  Israël -qui garde pointées contre l’Iran 200 armes nucléaires, comme l’a indiqué l’ex-secrétaire d’état USA Colin Powell en 2015- est décidé à garder le monopole de la Bombe au Moyen-Orient, en empêchant l’Iran de développer un programme nucléaire civil qui pourrait un jour lui permettre de fabriquer des armes nucléaires, capacité possédée aujourd’hui dans le monde par des dizaines de pays. Dans le cycle d’exploitation de l’uranium il n’existe pas une ligne nette de démarcation entre utilisation civile et utilisation militaire de la matière fissile. Pour bloquer le programme nucléaire iranien Israël est décidé à utiliser n’importe quel moyen. L’assassinat de quatre scientifiques nucléaires iraniens, entre 2010 et 2012, est selon toute probabilité l’oeuvre du Mossad.

  Les forces nucléaires israéliennes sont intégrées dans le système électronique OTAN, dans le cadre du “Programme de coopération individuel” avec Israël, pays qui, bien que n’étant pas membre de l’Alliance, a une mission permanente au quartier général de l’OTAN à Bruxelles. Selon le plan testé dans l’exercice USA-Israël Juniper Cobra 2018, des forces USA et OTAN arriveraient d’Europe (surtout des bases en Italie) pour soutenir Israël dans une guerre contre l’Iran. Guerre qui pourrait commencer par une attaque israélienne contre les sites nucléaires iraniens, comme celle effectuée contre le site irakien d’Osiraq. Le Jerusalem Post (3 janvier) confirme qu’Israël possède des bombes non-nucléaires anti-bunker, utilisables surtout avec les F-35, pouvant toucher le site nucléaire iranien de Fordow. Mais l’Iran, bien qu’étant dépourvu d’armes nucléaires, a une capacité militaire de riposte que ne possédaient pas la Yougoslavie, l’Irak ou la Libye au moment de l’attaque USA/OTAN. Dans ce cas Israël pourrait utiliser une arme nucléaire en déclenchant une réaction en chaîne aux issues imprévisibles.

Édition de mardi 7 janvier 2020 de il manifesto

Traduit de l’italien par Marie-Ange Patrizio

http://www.natoexit.it/en/home-en/

http://www.natoexit.it/

DÉCLARATION DE FLORENCE

Pour un front international pour la sortie de l’OTAN/NATO
DANSK DEUTSCH ENGLISH ESPAÑOL  FRANÇAIS ITALIANO  NEDERLANDS
PORTUGUÊS ROMÎNA SLOVENSKÝ SVENSKA TÜRKÇE РУССКИЙ

Manlio Dinucci

Géographe et géopolitologue. Derniers ouvrages publiés : Laboratorio di geografia, Zanichelli 2014 ; Diario di viaggio, Zanichelli 2017 ; L’arte della guerra / Annali della strategia Usa/Nato 1990-2016, Zambon 2016, Guerra Nucleare. Il Giorno Prima 2017; Diario di guerra Asterios Editores 2018; Premio internazionale per l'analisi geostrategica assegnato il 7 giugno 2019 dal Club dei giornalisti del Messico, A.C.(Prix international pour l’analyse géostratégique attribué le 7 juin 2019 par le Club des Journalistes du Mexique, A.C.)